Кватэра. Сьвятло... Здранцьвеньне.
Хаваюцца ранкам сны.
Якога табе гарэньня?
Абы не было вайны!
Навошта?
Хапае хлеба,
Да хлеба і для вачэй.
Паволі змагацца трэба.
Навошта табе – хутчэй?
Жалезную моц Пагоні
На кветкі і каласкі
Зьмянілі! Сядзяць на троне
Вар’яты-кіраўнікі,
Нашчадкі стаптанай мовы,
Ганебных часоў сыны.
На вуснах – чужыя словы…
Абы не было вайны!
Мы мірныя, братка, людзі,
Мы любім сьвятло вясны,
А будзе тыран, ня будзе –
Абы не было вайны.
|
|
